(100-வது கவிதை)
கடற்கரை மணலில்
கால் பதித்து நடக்கிறேன்
கூடவே பதிகின்றன
உன் பாதச் சுவடுகளும் -
என்னருகில் நீ இல்லாத போதும்…
தனிமையின் அமைதியிலும்
இரைச்சலில் அமிழ்கையிலும்
தெளிவாய் ஒலிக்கிறது,
உன்னுடைய இன்குரல் மட்டும் -
என்னருகில் நீ இல்லாத போதும்…
தெருவின் வெறுமையிலும்
திருவிழாக் கூட்டத்திலும்
புன்னகையுடன் பளிச்சிடுகிறது,
அன்பொளிரும் உன் வதனம் -
என்னருகில் நீ இல்லாத போதும்…
--கவிநயா
படத்துக்கு நன்றி: http://www.flickr.com/photos/eaglella/246690652
பி.கு.: பாத யாத்திரை செய்வதை விட, அதைப் பற்றி எழுதறது கஷ்டமா இருக்கும் போல! போன வாரம் முழுக்க எழுதறதுக்கு போதிய நேரம் கிடைக்காததால இந்த வாரம் கவிதை. கூடிய விரைவில் யாத்திரையை தொடர்கிறேன்...
//என்னருகில் நீ இல்லாத போதும்//
ReplyDeleteஅருகில் இல்லாத போது தானே அதிகமாய்...நல்லா இருக்குங்க
//அருகில் இல்லாத போது தானே அதிகமாய்//
ReplyDeleteஅழகாச் சொன்னீங்க! ஒற்றை வரிக் கவிதை :)
நன்றி, அ.தங்கமணி :)
அருமையான கவிதை. புவனா சொன்னதையே வழிமொழிகிறேன்.
ReplyDeleteயாத்திரையை தொடரும் போது கூடவே எங்கள் பாதச்சுவடுகள் வரும், பாருங்க:)! நேரம் வாய்க்கும் போது எழுதுங்கள். காத்திருப்போம்.
//அருமையான கவிதை. புவனா சொன்னதையே வழிமொழிகிறேன்.//
ReplyDeleteநன்றி ராமலக்ஷ்மி!
//யாத்திரையை தொடரும் போது கூடவே எங்கள் பாதச்சுவடுகள் வரும், பாருங்க:)!//
ச்வீட்! :) ஊக்கம் தரும் வார்த்தைகளுக்கு நன்றி :)
ithuvarai yaaththiraiyum nice!
ReplyDeletekavithaiyum sweet;waiting for the next partof yaathrai.
//ithuvarai yaaththiraiyum nice!
ReplyDeletekavithaiyum sweet;waiting for the next partof yaathrai.//
மிக்க நன்றி லலிதாம்மா!
என்னருகில் நீ இல்லாத போதும்…//
ReplyDeleteNice..