ஏரார்ந்த கண்ணி - 5
கோவர்த்தன கிரிமலையில் கோலாகலம்!
கோபர்களும் கோபிகளும் கொண்டாட்டம்!
நீல வண்ணன் திருவடிக்கு நீராஞ்சனம்!
கோல எழில் கண்ணனுடன் குதூகலம்!
தேவர்கள் தலைவன் இதனைக் கண்டான்!
தணியாத கோபம் கொண்டவன் வெகுண்டான்!
படபடவென்று வானம் இடிபட
தடதடவென்று பேய்மழை பொழிந்திட
வீசும் புயலினில் மலைகளும் அசைந்திட
மிகப் பெரும் நாசம் செய்திடத் துணிந்தான்!
குழந்தைகள், பெரியவர் அனைவரும்
அரண்டனர்;
ஒதுங்க இடமின்றி தவித்தே அலைந்தனர்;
ஆவினம் யாவையும் அஞ்சி நடுங்கின;
ஓலமிட்டே எங்கும் ஓடித் திரிந்தன!
அவல நிலையிதைக் கண்டான் கண்ணவன்...
துவளும் உயிர்களைக் காக்கப் பிறந்தவன்...
அபயம் தந்திடத் திருவுளம் கொண்டான்!
சிறு இதழ் மீதினில் குறு நகை
தவழ
சிற்றஞ் சிறுவிரல் நுனியின் மீதினில்
கோவர்த்தனத்தைத் தாங்கிப் பிடித்தான்!
மாபெரும் குடையொன்று செய்தான்
கண்ணன்,
மக்கள், மாக்கள் அனைவரும் ஒதுங்கிட!
தஞ்சம் என்று வந்தவர்க் கெல்லாம்
அஞ்சேல் என்றே அடைக்கலம் அளித்திட!
அனைத்தும் கண்டாள், அன்னை யசோதை…
விழி விரித்துப் பார்க்கப் பார்க்க…
இருள் விலகி ஒளி பரவ…
தேடி வந்த தெய்வமதை
ஆயர்குல இரத்தினத்தை
அள்ளி எடுத்துக் கையிலேந்தி,
அன்பு மீற அணைக்கின்றாள்!
--கவிநயா
படத்துக்கு நன்றி: கூகுளார்
