காட்டு மல்லி பூத்திருக்க
பார்க்குங் கண்கள் வியந்திருக்க
மீட்டுதடி மனசைத் தன்னாலே – வாசம்
இழுக்குதடி மூக்கை முன்னாலே!
வான வில்லின் நிறங்களிலே
வண்ணப் பூக்கள் சிரித்திருக்க
வண்டெல்லாம் மயங்கித் தள்ளாட - வசந்தம்
வந்ததடி வாழ்த்தி பண்பாட!
பொக்கி ஷமாய் மகரந்தம்
பூக்க ளுள்ளே ஒளிந்திருக்க
தென்றல் அதை அம்பலமாக்க – எங்கும்மஞ்சள்
படர்ந்ததடி பொன் விரிப்பாக!
மகரந்தம் போலே அன்பு
மன செல்லாம் நிறைந்திருக்க
தென்றலாகி நாம் அதை வீச - தரணியிலே
வாழ்வெல்லாம் என்றும் வசந்தமே!
--கவிநயா
i am kalyankumar from chennai. film journalist and writer. i like to join ur sangam. pls visit my kalyanje.blogspot.com
ReplyDeleteகவிநயா,
ReplyDeleteமாட்டுக்கார வேலவனை, மயக்கும் மல்லியாய், மகர்ந்தக் கசிவாய், வசந்தத்தினோடு வாழ்த்திய கவிதை மிக அருமை.