பெண்

நீ ஒரு கூண்டுக்கிளி:


பெண் ஒரு தெய்வம்
அவள் கற்புக்கரசி
மென்மையில் மலர்
பொறுமையில் பூமிதேவி
இப்படி
போற்றிப் போற்றிப்
போதையேற்றி
வலி தெரியாமல்
சிறகுகள் கொய்து
தங்கக் கூண்டுக்குள்
பூட்டி வைத்தார்கள்
உன்னை


நீ ஒரு போராளி:


யாரும் காணாத பொழுதில்
சிறகுகள் வளர்த்தாய்
போதையை மறுத்தாய்
புத்தியில் தெளிந்தாய்
அறிவின் அலகால்
கூண்டினைத் திறந்தாய்
சிறகினை அடித்துப்
பறக்கவும் கற்றாய்


நீ ஒரு மாணவி:


அன்பாய் இரு
அடிமையாய் இராதே
பாசமாய் இரு
பைத்தியமாய் இராதே
பொறுமையாய் இரு
மந்தமாய் இராதே
இரக்கம் காட்டு
ஏமாந்து போகாதே
அன்னம் போல் இரு
நல்லோரைத் தெரிந்து கொள்
பண்போடு பழகு
பாதகரை அறிந்து கொள்
கண்ணீர் தவறில்லை
ஆனால் அதில் மூழ்கி விடாதே
வேகம் அவசியம்தான்
ஆனால் விவேகத்தை மறக்காதே
வானம் தொட முயற்சி செய்
விழுந்தாலும் எழுந்து நில்
வேலிகளைத் தகர்த்தெறி
யாரும் காயப்படாமல் பார்த்துக் கொள்


நீ ஒரு சுதந்திரப் பறவை:


புன்னகை அணிந்து கொள்
சந்தோஷம் பரப்பு
தன்னம்பிக்கை மனதில் கொள்
தளராமல் முன்னேறு
சிறகடித்துப் பறந்திடு
சிகரங்கள் தொட்டிடு!
விடாமல் முயன்றிடு
வெற்றிமாலை சூடிடு!


--கவிநயா